Afhankelijk van donaties

“Ik ben afhankelijk van donaties” ; dat hoef je niet erbij te zeggen, Robert.

Dan zien de kijkers zo wel:

Bleek, mager , slecht te eten en drinken, maar ik zou wensen dat ik hèt kon doen van donaties:

Regelmatig gaat meneer Jensen naar Frankrijk, naar vrienden, naar plaatselijke wijnboeren, heerlijk eten; hij noemt zichzelf levensgenieter en dat mag. De fles witte wijn, voor hem op tafel, kost maar 20 euro. Verzin ik dat? Nee, dat vertelt hij in een podcast. Hij heeft geen baan, noch salaris. Ik vraag me af: waar leeft deze te dikke , zonnebank-bruine meneer van? Ik neem aan dat de donaties ten goede komen aan zijn podcast. Zonder meer! Daar ga ik van uit, maar mijn vraag is: meneer Jensen heeft geen baan, geen salaris en ik neem ook even aan geen uitkering van de gemeente. Ik kocht pas ook een fles wijn en ik vind dan 6,49 euro al best wel veel geld. Hij niet. 20 euro voor een flesje wijn is geen geld.

Beste Robert, ik struikel over jou en vooral over je woorden dat je afhankelijk bent van donaties. Dat ben je niet! Dat kan niet! Er zijn ook Onbekende Nederlanders die podcasts maken, maar je moet ergens van rondkomen. En rond lukt bij Jensen vrij aardig, zien we. Waarvan? Van welk geld? Misschien van eigen geld dat hij heeft verdiend met die Top Televisie Programma’s zoals “Vergeet je tandenborstel niet” of “Jensen” op de televisiezender Yorin? Of de andere programma’s van de commerciële zenders? Echte kwaliteit ! ahum! kuch! Wie zal het zeggen? Niemand. Het doet er ook niet toe. Wat er wel toe doet, is de toon van spreken, zeg ik netjes en dat je doet alsof je afhankelijk bent van kleine donaties. Dat kan gewoon niet. Toch? Daarvan kun je misschien net de apparatuur bekostigen , een camera (+ man /vrouw?) van betalen, een ruimte huren en verwarmen en wat er nog meer nodig is om een podcast te maken?

Of vergis ik me? Ik gun iedereen alles hoor! Dat meen ik vanuit mijn hart, maar kom niet aan met dat je AFHANKELIJK ervan bent. Je doet dit uit vrije wil en het helpt (denk ik wel) als je BN-er bent. We kunnen immers niet leven van de lucht en hebben geld nodig om de huur of hypotheek te betalen en alle andere vaste lasten. Ik begrijp wel wat er mee bedoeld wordt: je krijgt geen geld van de npo bijvoorbeeld om een podcast te maken. Als ik een podcast maak, ik maak foto’s en teksten , doe ik dat vrijwillig . Het zou anders worden als mijn gemeente mij vraagt een reportage te maken van dak – en thuislozen in onze stad. Dan mogen zij daar ook voor betalen. Ik ben gelukkig niet afhankelijk van donaties. Stel je voor…!

Dan zou ik als onbekende Nederlander , per dag niet eens 1 droge boterham te eten hebben. Robert heeft er zelfs nog iets op .

Natuurlijk schoon ; hoe je het verknald ?

“ Het is een pré” , hoor ik vrouwen vaak zeggen op televisie .

Het is een pré, als je onder de tatoeages zit .

Jezelf , vrijwillig lelijker gemaakt en vaak met afbeeldingen, waar ze zelf niet van weten wat het betekent of waar het vandaan komt. Vrijwillig en meestal niet bewust , denk ik dan . Ik heb er zelf ook 1:

Een tatoeage .

2019 – nog wat rood

Eentje , een paar en als ze bijzonder zijn, kan nog wel . Nèt.

Ik hoorde gisteren op tv een man zeggen , dat hij als voorkeur voor een date had opgegeven: “ geen tatoeages “ . Daardoor komt dit stukje juist nu uit mijn vingers . Ik date niet , maar ik zou het ook gezegd kunnen hebben “ Geen Tatoeages “ . Ik vond het altijd al heel lelijk en dat vind ik nog . Toch heb ik de Triquetra laten zetten in de zomer van 2019. Wèl bewust ; ik werd gegrepen door dit Keltische symbool. Niet letterlijk natuurlijk hè.

Heb ik spijt ? Nee

Zou ik het opnieuw doen ? Nee, dat denk ik niet .

Zou ik een vrouw afwijzen , vanwege tatoeages? Nou, dat niet persé, maar mooi vind ik het echt niet . Het gaat nu alleen even over voorkeur , zoals die van de man op TV, zei en waar ik me wel in kan vinden .

Ik vraag me wel vaak af : wat als die mensen ,die vol met plaatjes zitten of waar soms de armen helemaal zwart van de inkt zijn, een oude huid van 70 jaar hebben?

Een goed idee!

Vandaag zag ik er weer een lopen en dan denk ik altijd:

Goh, zielig dat jij geen (huis)kamer of kantoor hebt, waar je rustig kunt bellen. Ik doe dat gewoon binnen, met een vaste telefoon, dat ook niemand mee kan luisteren. Ook vooral dat een ander niet mee HOEFT te luisteren! Waarom moet je op straat of in een natuurgebied gaan bellen? Een gebied, waar mensen komen voor hun rust? Ik zocht het bordje waar dat zelfs op staat, maar zag het nergens meer. Stel ik zou zo’n natuur – stoorzender erop aanspreken “Je mag hier niet bellen!” , zou zij / hij nog kunnen zeggen “Waar staat dat?” Inderdaad het staat er niet (meer) ! Wee je gebeente als jouw hondje los loopt en je komt de boswachter (lees handhaver) tegen , is de boete 90 euro. Zonder pardon! Loop jij te bellen met je stoorzender en ontvanger in je hand, is dat gewoon helemaal prima. Dan kan ik te horen krijgen “iedereen doet dat toch?!” Maakte ik maar een grapje hè; dat zou mooi zijn, maar dat heb ik al vaak gehoord in mijn leven. Daarom ben ik ook een “gekkie” of “een aardige vent hoor, maar een aparte” of “bijzonder” . [ik doe niet wat iedereen doet]

Ik ben geen lid meer van (a)sociale media, behalve van Instagram, vanwege de soms erg mooie plaatjes. Soms ook een minder mooi plaatje, maar iets dat me aanspreekt. Vandaag bijvoorbeeld. Een telefoon / vergadercabine . Dan blijf je ook lekker droog. Dat is trouwens meteen een voordeel: met al die klote regen, blijven veel mensen binnen. Ook de bellers!

Het goede nieuws

Ik zou zeggen mensen: Doen! Dan hoeft niemand last te hebben van: jouw gesprek op straat of in de natuur. Ik zal zwijgen over de straling, op dit moment.

Ik snap dat sowieso niet: dat je lekker gaat wandelen en je mobiele telefoon meeneemt. Wèl dat je lekker de natuur in gaat met je verrekijker of camera. Nu is een Smartphone ook direct een camera voor de meeste mensen natuurlijk en zelf maak ik er ook wel eens een kiekje mee. In die zin, is het niet te verbieden. Het moet toch kunnen, dat je ook zonder dat er een bordje staat, je zelf kunt bedenken en/of aanvoelen, dat mens en dier voor hun rust de natuur in gaan?

Wel klaar zo ; fotoblog

Een poosje terug, ontstond het idee, naast dit blog een fotoblog te maken . Nu is het wel klaar

en dan bedoel ik ook: dat het wel klaar is. Ik plak hier nog een link in, als verwijzing naar dat fotoblog

en dan stop ik ermee. Nog niet met leven, ook niet met dit weblog of Me blog , maar wel met het fotoblog,

https://frankgallerie.wordpress.com

Het kost veel tijd en energie!

Wie benieuwd is naar wat foto’s die ik gemaakt heb, heb ik een eigen website en 2 platforms waar ik lid van ben. Als je het leuk vindt, kun je zelf daar ook een profiel aanmaken, op 500px of Flickr, om foto’s te bekijken of je eigen foto’s te delen met vrienden en familie. Het kost niets!

• 500px
• Flickr

16 maart , vier jaar later

“ De media is het virus “ , weet u nog ?

16 maart 2020 , de eerste lockdown ;

de maatregelen, om te voorkomen dat mensen COVID zouden krijgen .

Opgelegd door de minister president en de meesten volgden keurig . Heel braaf ! Wat minder braaf was , je kon geen gewoon verkoudheidje hebben, want wee je gebeente als jij in een winkel eens moest niezen of hoesten . Dan waren de rapen gaar ! Je werd boos aangekeken, met een blik van “BLIJF THUIS MENS!” Er ontstond zelfs ook ruzie soms . Wat deed en doet de mens die gewoon gezond verstand heeft en uit fatsoen? Hand voor je mond als je hoest ! “ ik geef maar even geen kus ; ik houd maar even afstand, want ik ben snipverkouden “ . Dat deed je toen . Wat ik zeg : uit fatsoen , niet dat het iets helpt . Van vroeger uit was dat gewoon.

Moet je nu eens kijken en horen …! In de winkel , de snackbar, bij de Chinees of de barbier. Mensen lopen , staan of zitten gewoon te hoesten en tegen de mevrouw die naast mij zit en niest zeg ik “ gezondheid! “ . Niemand die nog boos opkijkt als je eens hoest . Kun je nagaan?! Wat de media doet met mensen ?!Hoe mensen zich lieten sturen door een persconferentie! Hoe ze zich lieten zeggen met hoeveel mensen ze aan tafel mochten met Pasen! Of met kerstmis. Ik had destijds een hulp die bijna moest huilen en zei hoe erg ze het vond en dat ze een oplossing had gevonden. “Dan vieren we het maar met z’n tweeën.” Schat, geef je mij even de handcleaner aan? Ik voelde me bijna schuldig , omdat ik wel gewoon de straat op ging. Zie die foto’s . Jammer dat ik te weinig foto’s heb gemaakt in die tijd.

Nu heeft weer iedereen gewoon griep , gaan we daar weer gewoon mee om. Nou ja, laatst las ik 1 berichtje: van iemand die covid had. Ik denk dan meteen, hoe weet je dat? Ergens begin 2020 heb ik ook covid gehad. Ik weet het niet eens zeker. De huisarts kon alleen zien aan de bloeduitslagen, dat ik een virus had gehad. Het SARS virus ? MERS cov ?

Terug naar nu, 16 maart 2024. Van de week in een snackbar viel het me speciaal op en dat de situatie in dat opzicht weer wat naar normaal is. In dat opzicht dan hè. Hoe zou dat een volgende keer zijn? Een situatie met bijvoorbeeld een ziekte X ? Hoe gaat het volk dan reageren?

Ik zit een beetje vast in dit stuk. Wat wilde ik nou kwijt? De beleving van de laatste week eigenlijk alleen maar. Dat het me zo opvalt dat niemand nog boos kijkt als je hoest. En men hoest wat af, deze weken! Zelf ben ik ook flink verkouden en dacht ik van de week even dat ik misschien ook longontsteking had. Dat vind ik dan wel bijzonder : heel veel mensen die longontsteking hebben. Dat heb ik al van veel mensen gehoord. Ik kan me niet herinneren dat ik dat vroeger zo vaak hoorde. Jij wel? Nu wel èn griep en eentje die heel heftig is.

4 jaar later, geen conferentie , wel pers en ten minste 1 blog. Ik bedoel: 1 stukje van mij.

Frank’s nieuwe hobby

Retourneren; het is zo leuk!

Retourneren doe je niet zomaar! Ik zeg altijd: retourneren, moet je leren.

Dit speelt al heel lang geleden, dit stukje verhaal.

Als je vroeger een tas wilde kopen bijvoorbeeld, ging je naar V en D of je ging naar de winkel er tegenover waar ze tassen en koffers verkochten. Geen punt! Je werd vriendelijk geholpen en je verliet de winkel. Bij dat grote warenhuis werd je soms wel wat minder goed geholpen, maar daar was het soms dan weer wel prijzencircus. Dat is nu ook, maar dan andersom: Dingen worden onbetaalbaar!

Terug naar mijn hobby. Straks ga ik weer gezellig naar en postNL punt en deze keer om laarzen te retourneren. Leuk joh! Zoals ik al zei: retourneren, moet je leren.

Waar moet je allereerst op letten: Is het gratis? Ik had laatst per ongeluk iets besteld , waar ik niks aan bleek te hebben. Toen kwam ik er te laat achter dat de kosten om het terug te sturen voor mij waren. Het was niet super veel geld, maar wel de prijs van 2 broden bij een èchte bakker. Dus: geen verdeelpunt, maar een echte bakker. Mèt personeel die je ook graag vertellen, wat er precies in het brood zit of…..in de veganistische eierkoek. Daar gaat het niet om nu! Brood breng je niet terug. Tenminste ….? Ik heb het wel eens terug gebracht, omdat het ongesneden was. Echt waar? Ja, echt waar. Ik stond nog wel voor de deur van de winkel. Dat dan weer wel. Ze begreep het al niet: ik nam toch altijd gesneden?

Waar moet je nog meer op letten, bij retourneren?

Nou, dat je het goede label in de doos doet. Dan zeg je nu misschien, maar dat kan toch niet fout gaan?! Jawel! Kàn. Zelfs een ervaren besteller kan dat foutje maken. Dit zijn laarzen van Hunter , niet van Biden, maar stel dat er in de doos een label zit met daarop “Bresser MyTime WBW Wekker Wit / Blauw” , dan zou de persoon die het uitpakt en controleert, helemaal in de war raken. Dus, dat is nog een gratis tip en ja, ik heb het wel eens fout gedaan. Ik ontdekte het wel nog thuis trouwens. Dus, nog op tijd hersteld.

Over laarzen in 2024 nog iets: let op het merk! Ga je lopen met deze laarzen, kom je de “verkeerde” tegen, kun je zomaar een pets tegen je oor aan krijgen, want je zou een jager kunnen zijn. Daar ga je al! Die moeten dus terug en dan komt meteen de volgende tip:

Bewaar je doos! Ik bedoel niet mensen , maar de doos van karton, waar jouw artikel in bezorgd werd. Die doos die CO2 neutraal bezorgd werd. Die! Ik heb als bewijs, vanmorgen nog een foto gemaakt van de tekst op de doos. CO2 neutraal?! door een jongeman in een busje op diesel. Gelukkig maar, want stel je voor, te weinig CO2 is niet best.

Verder naar tip 3: zorg dat je altijd voldoende tape èn plakband en een schaar in huis hebt. Belangrijke tip! Anders sta je daar, met je doos of als doos. Goed dicht plakken en het label het liefst met doorzichtig plakband. Dàt heb ik trouwens nog nooit meegemaakt, dat ik tape over het antwoordnummer had geplakt.

Wat is er nog meer leuk aan retourneren? Nou, het ritje naar het dichtstbijzijnde postNL kantoortje. Het is toch een soort kantoortje; een huiskamer is het niet. Dan even een leuk praatje. De vorige keer sprak ik een man die in dat kantoortje stond en mijn retourtje aannam. Hij vertelde dat het enorm was toegenomen, het liep de spuigaten uit: het retour zenden. Vandaar dat sommige winkels – of moet je zeggen magazijnen ? – jou zelf de kosten laten betalen , als jouw artikel niet bevalt.

Wacht even, nog een tip: je kunt ook iets bestellen en de bezorging niet accepteren, maar dat is minder leuk. Dan is op een regenachtige avond de bezorger eindelijk bij jouw huis , heeft ie al haast , is soms wat chagrijnig en dan zeg jij “neem maar weer mee.” Da’s niet leuk!

Nog even specifiek over laarzen dan nog. Waarom heb ik ze nou terug gestuurd? Ik lag in bed en opeens dacht ik: ik heb helemaal geen laarzen nodig! We gaan naar een super hete en droge zomer. Zo droog dat er zelfs een water- tekort komt! Dat mensen van dorst dood gaan, net als in het verhaal van, ach hoe heet het…? Oh ja, Jodokus Kwak.

Hulpverlening

Hulpverlening?

Mensen die mij kennen, weten dat ik vroeger lang gewerkt heb in de hulpverlening.

Sinds 2009 al niet meer. Waarom nu dit stuk erover dan? Dat ga proberen uit te leggen.

De directe aanleiding was een uitzending over Jeugdzorg in Nederland. Een jonge vrouw vertelt wat ze heeft meegemaakt als kind , van 5 jaar oud tot 18. Dat is waar ik “aan” ga of juist “uit” . Ik denk eerder uit.

Als een film komt mijn ervaring als begeleider voorbij, van 1991 tot medio 2008 , waar ik ziek uit dienst ging. Dat was de laatste instelling waar ik voor heb gewerkt. In het kort gezegd: ik heb gewerkt met de doelgroepen kinderen tot en met jongeren met een verstandelijke beperking. En van alles dat daar tussenin zat, zoals bijvoorbeeld (jonge) asielzoekers.

Ik zie een duidelijk rode draad in die film en dat is, dat ik een heel idealistisch persoon was. Ik wilde als jongen van 17 al gaan werken met kinderen. Dat wist ik dus al vrij vroeg. Mijn uitgangspunt was altijd: ik wil het beste voor het kind! Op de plaats waar het woord “kind” staat, mag ook “bewoner” staan. Dat was mijn idee en daar deed ik het voor. Zo werkt het toch niet, bleek keer op keer. God non de ju…..!ik heb lang en vaak gedacht dat ik niet geschikt was, dat ik het niet goed deed en daarom weer eruit gewerkt werd. Misschien herken je het zelf wel ? Dat er gezegd wordt “je past niet in het team” , “je functioneert niet goed “, “je moet meer dingen tegelijkertijd kunnen” of “ouders vinden dat je niet goed functioneert”, terwijl zij rechtstreeks naar mij altijd zo enthousiast waren juist. Dit was precies wat ik in de tv – uitzending vanaf de andere kant hoorde, uit de mond van een ervaringsdeskundige: ” Die enkele keer dat er een echte goeie hulpverlener werkte, die echt naar je omkeek, werd deze ook direct weer ontslagen.” Zo is het! Zo werkt het! Dat was ik ook en natuurlijk soms nog eens een andere goede hulpverlener/begeleider, die net als ik ècht het beste wilde voor het kind. Dan word je buiten gesmeten, want je past niet in het plaatje. Het plaatje van precies doen , zoals wij het doen en vooral niet zelf nadenken. Het zelfde plaatje dat zegt dat bewoners met een verstandelijke beperking op tijd onder de wol moeten. Voor hen? Voor hun BESTWIL? Nee, voor de best – wil van de begeleiders , die op tijd aan de koffie willen. Daarom moeten mensen tussen de 18 en 32 jaar oud op tijd in bed liggen. Tegelijk is het motto: “Zij moeten een zo normaal mogelijk leven hebben” . Hoeveel volwassenen van 28 jaar ken jij, die om acht uur in bed moeten liggen?

In het werk met jonge kinderen, het zelfde verhaal! : Ze komen uit bed, barsten van de energie en moeten dan stil zijn en in een hoekje met Duplo spelen? Waarom?! Is het logisch? Ja, heel logisch; de begeleiding wil immers rustig wakker worden met koffie en een praatje over de film van gisterenavond. Ik zou eens een lezing moeten geven over dit onderwerp, want ik gok zomaar dat het gros van de mensen een totaal fout beeld heeft van hulpverlening en (groeps) begeleiding. Zoals ik het overal ervaren heb: het gaat meer over het welzijn van de medewerkers, dan het beste voor het kind. (jongere / bewoner )

Ik riep wel eens dat hulpverlening niet bestaat, maar dat is niet zo natuurlijk. Ik heb zelf verschillende psychologen / therapeuten mogen ervaren die mij echt geholpen hebben.

Ook daarin zijn natuurlijk slechte en (hele) goeie, maar deels bepalen zij zelf hun werkwijze, tenzij zij – en daar heb je het weer: aangesloten zijn bij een grote instelling.

Ik ben blij dat ik in 2009 de hulpverlening overboord heb gegooid, zeg ik nu in 2024. Het is met de muziek mee. Ik geloof wel heel erg in dat niets voor niks is en dat het zo gelopen is, omdat het zo moest lopen. In 1993 zei een docent manuele expressie: “Frank, jij moet naar de kunstacademie!” Ik begon enorm te lachen, hij meende het echt, maar ik voelde me onzeker en heb die stap nooit gemaakt. Hoe had mijn leven eruit gezien, als ik zijn advies had gevolgd? Wie zal het zeggen? 1 ding kan ik zeggen: ik ben gebleven wie ik ben en heb me op gebied van persoonlijke ontwikkeling enorm ontwikkeld. Is dat niet veel belangrijker? Voor mij wel! In feite ben ik dus toch nog hulpverlener; ik verleen hulp aan mezelf. Daar verdien ik ook nog eens heel veel mee, maar niet in euro’s.

Groep Golf

Griepgolf 

Was er een griepgolf ? 

Is er een griepgolf ? 

Na carnaval hebben veel mensen griep .

Zo ver ik weet , was dat vroeger altijd al zo. 

Ik kreeg net een telegrammetje van een oude vriend, die griep heeft. Ik zou bijna zeggen “alweer?!”, maar heb het woord ingeslikt. Zo ontstond het idee om dit stukkie te schrijven.

Ik heb me uiteindelijk elders ingeschreven, nadat ik een paar keer

mee gedaan had met fysiofit hier in de buurt . Daar dacht ik ook aan terug net, in dit verband.

foto: niet van mij

Je gelooft het toch niet ?! De fysiotherapeute daar ,zei dat ik wel even mijn handen moest wassen. “Er heerst griep” , zei ze. Wat moet je daar mee, een opmerking dat je wel even je handen moet wassen? Ik heb NOOIT minder of meer mijn handen gewassen, sinds maart 2020. Ik was altijd geregeld even mijn handen . Inmiddels is het bijna maart 2024 en er bestaan nog mensen die ….ja…wat denken die? Hebben die in de afgelopen 4 jaar niks geleerd? Denken die dat er hele kleine deeltjes van een virus op spullen springen of zo? Blijkbaar wel! Deze fysiotherapeute wèl of denkt ze dat niet echt? Dat kan ook nog.

Daarom moest ik als medewerker , vier jaar terug alle bioscoopstoelen inspuiten met …ik weet niet precies wat voor rotzooi. Ik heb het gedaan en als niemand keek, deed ik alsof, maar mama Mia , zelfs de “gewone” krant schreef al dat een virus niet op spullen bleef zitten en dergelijke. Terug naar de basis, terug naar het onderwerp, zeg ik tegen mezelf: Griepgolf ja ;daar gaat het over vandaag. Precies wat je wel kon voorspellen, toch? Ik hoorde dat het in Oeteldonk (Den Bosch), heel erg druk was geweest. Ze hingen met de benen buiten. En sommigen stonden nog recht, te wachten in de rij om naar binnen te kunnen in het café, voor een “fijn fisje”, oftewel, een fijn feestje. Zij vinden het fijn! Lekker warm , met z’n allen boven op elkaar en de vele biertjes zorgen voor nog meer pret en een ietsie pietsie vermindering van het afweersysteem. Velen van hen hebben “de prikjes” ook genomen, waardoor het immuunsysteem al minder goed werkt. Dus ja, groepgolf ? Griepgolf ; het is de tijd ervoor, lijkt mij. Ik hoor her en der al weken dat mensen flink ziek zijn en dan is griep het minst erg en de rest kun je zelf wel bedenken.

Lekker naar buiten, nu het even droog is! Frisse lucht en bewegen.

Dan in de Golf , maar zonder groep.

Van oud naar nieuw?

Of toch maar weer oud en vertrouwd?

Hè ja, dat laatste!

Nieuw is best wel lastig. Dat zie ik! 10 jaar geleden stopte ik met Whatsapp en dat was nog niet zo makkelijk. Op zich wel natuurlijk: je verwijdert de gegevens (denk je) en je verwijdert de app zelf. Klaar! Dan nog even tegen alle contacten vertellen, dat ik geen whatsapp meer heb. Handiger als je dat vooraf doet trouwens. haha!

20 jaar geleden begon Facebook, op 4 februari . Intussen is er veel veranderd , er zijn nieuwe soortgelijke platforms ontstaan, nationaal en internationaal. Jeuiiii! Jippie! iets nieuws! Veiliger , meer privacy , geen censuur of juist puur in jouw moerstaal. Geweldig toch? Kunnen schrijven dat wat je denkt! Wie wil dat niet? Zou je denken toch? “Weg met dat Whatsapp en Facebook, waar je geen privacy hebt!” “Weg met die reclame! Dat wil ik niet! ”

Nou, de soep wordt niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend. Dat blijkt steeds weer. Het is een groot , geen daden maar woorden festival. Ze roepen het wel, maar intussen blijven ze hangen , daar waar het bekend is. Dat heeft Mark Z heel slim gedaan. Daar waar het bekend en vertrouwd is en daar waar veel gebeurt. Wat was nou ook al weer het idee achter sociale media? “online platformen waar de gebruikers, zonder of met minimale tussenkomst van een professionele redactie, de inhoud verzorgen. Hoofdkenmerken zijn interactie en dialoog tussen de gebruikers.” Maar dàt zou ik leuk vinden….! : interactie en dialoog tussen de gebruikers. Gelukkig hebben we dat! op X en Y. Zonder dollen mensen, het is toch niet echt een feestboek ? Waarom blijven we (jullie dan) toch hangen? Klagen, roepen , piepen en schelden op een platform, maar toch blijven hangen (tot het bittere end) . Respect hoor! Heel knap! Ik kan dat niet. Al sinds mijn eerste baantje loop ik daar tegenaan: dat ik niet zomaar meeloop met de rest. Ik ga voor dat waarvan ik denk dat het het beste is. Gisteren, 7 februari 2024, liep ik er nog tegenaan: Het verbaasde gezicht dat bij wijze van spreken zegt: “Heb jij geen Whatsapp?!” En jaren terug , een ander gezicht dat zei: “Heb jij geen Facebook?” Qua leeftijd zou Facebook prima passen trouwens, want jongeren “zitten” nu op TikTok? En ik ? ik ben ik en ik blijf ik.

Over gezondheid gesproken

ik voelde me al een tijdje niet erg gezond.

Ik ben uit het jaar ’68 , dus reken zelf maar uit, hoe jong ik dan ben. Laten we zeggen: leeftijd gaat echt wel spelen.

1 maart 2021 was mijn officiële stopdag, al was ik al een paar dagen daarvoor gestopt ….niet met leven nog, maar met roken.

“In het begin zul je eerst aankomen”, zei de praktijkondersteunster, maar het ging anders. Door stress , had ik minder trek dan normaal. Ik viel dus juist wat af! Toen een oude vriend kwam en het hem opviel dat ik was afgevallen, zei ik: “gewoon door de stress.” Hoor je wat je zegt? , vroeg hij nog en ja dat had ik goed gehoord . Lang verhaal kort: later ging het wat beter met me, maar ging ik ook meer eten. Wandelen met de hond is echt geweldig voor mij , maar wat meer beweging mag wel. Dit was het idee: in 2024 wil ik fitter worden! Met ons colere weer, fiets ik minder, volleybal gaat al jaren niet meer (vanwege rug en knie) , zwemmen vind ik fijn , maar niet tussen 07 en 08 uur of op een tijdstip dat de meeste mensen lunchen. Een proefles yoga; not my cup of tea zo bleek en Chi Kung , nee niets voor mij. Dan toch maar fitness. Na verschillende proef-dagen en dagpassen, me gisteren ingeschreven bij een sportcentrum , waar het wel prettig voelde. “Gewone ” mensen , een beetje contact , er hingen tv’s en die zullen ook aan kunnen, gok ik zo en gewoon een nette kleedkamer , douche en gratis kluisje. Ik kan hier ook meedoen aan een groepsles zoals spinning.(geloof ik) Ik denk : een goede stap gezet. Niets doen is achteruitgang. Dat extra gewicht is ook niet erg goed. De uitspraak van Johan, klopt ook hier weer: “elk nadeel, heb ze voordeel”, maar is dat nou mijn voordeel? Vooral in het voordeel van de broekenwinkel en daarbij gaan mijn nog mooie broeken naar de Kringloopwinkel. Niet zondag “die hendjes de lucht in!” , maar de beentjes de frisse lucht in en waarschijnlijk wel met een dak er boven.